Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Codzienność Nataszy jawi się w bardzo kolorowych barwach . Nowe mieszkanie , stabilna praca, udany związek, plany na przyszłość. Wszystko poukładane, dopracowane . Może się wydawać, że niczego więcej jej do szczęścia nie potrzeba.

Jednak jest też przeszłość, która do najprzyjemniejszych nie należała. Toksyczna matka , która każdego dnia zamiast wspierać i kochać swoją córkę, niszyczyla ją po kawałku. Dziewczyna jednak podniosła się, przepracowała traumy i z uśmiechem szła przez życie. Do pewnego momentu .

Jej ojciec ginie w wypadku , Natasza dostaje pod opiekę swoją mamę w pakiecie z alzheimerem. Brutalnie przerwana sielanka. Konieczność przewartościowania wszystkiego co dotychczas było. Powrót do emocji z dzieciństwa.

Nagle okazuje się, że jej partner nie jest taki wspaniały, przyjaciółki mają mnóstwo spraw , które uniemożliwiają codzienne kontakty. Brak pomocy , rozpadające się życie prywatne , zawodowe. Na dodatek upierdliwy sąsiad. Czy może się wydarzyć jeszcze jakaś katastrofa ? A może to początek czegoś lepszego
Anna Sakowicz problem choroby Alzheimera zna od podszewki . Oswaja z nim czytelników, pokazując rzeczywistość życia z chorą osobą. Dokładnie opisuje wiele istotnych aspektów, które dla osób niezwiązanych z tematem są obce, przerażające.

" Moja matka pestka " to książka, która wielu pomoże, otworzy oczy na innych, na potrzeby osób zarówno chorujących jak i ich opiekunów. Ta pozycja jest bardzo potrzebna. Warto po nią sięgnąć. Zachęcam do tego gorąco.

Znając całą twórczość autorki stwierdzam, że z każdą kolejną wydaną książką Anna Sakowicz pokazuje , że nie stoi w miejscu , idzie do przodu i serwuje nam prawdziwą czytelniczą ucztę.

Codzienność Nataszy jawi się w bardzo kolorowych barwach . Nowe mieszkanie , stabilna praca, udany związek, plany na przyszłość. Wszystko poukładane, dopracowane . Może się wydawać, że niczego więcej jej do szczęścia nie potrzeba.

Jednak jest też przeszłość, która do najprzyjemniejszych nie należała. Toksyczna matka , która każdego dnia zamiast wspierać i kochać...

W najnowszej książce " Kamienica Schopenhauerów " Anna Sakowicz zabiera czytelników do osiemnastowiecznego Danzig ( Gdańska).
Ben i Robert przybywają do miasta z głowami pełnymi marzeń. Chcą skończyć ze złodziejskim trybem życia i zaciągnąć się na statek. Zanim do tego dojdzie muszą odnaleźć wuja pierwszego z mężczyzn i zarobić trochę pieniędzy. Czy wszystko pójdzie po ich myśli?

Frieda , młoda dziewczyna , która również ma jasno określone plany , zaczyna pracę w kuchni Schopenhauerów u boku swojej matki chrzestnej .
Uczy się fachu, gdy nagle ciotka zostaje zamordowana. Frieda dostaje szansę od swojej pani , ale jak to w życiu bywa życie lubi rzucać kłody pod nogi .

Losy bohaterów splatają się i mieszają szyki zarówno mężczyznom jak i dziewczynie. Czy wyjdzie im to na dobre ? Czy odnajdzie się prawdziwy morderca ciotki Friedy ?

Ach , co to była za lektura . Anna Sakowicz zabrała mnie w przepiękna podróż po dawnych uliczkach Gdańska. Pokazała zarówno tę dobrą jak i brudną stronę miasta i czasów w których przyszło żyć bohaterom.

Język, opisy , to wszystko sprawiło że w pełni przeniosłam się do miejsc opisanych przez autorkę . Czułam zapachy , słyszałam dźwięki. Mogłam z bohaterami przeżywać ich radości i smutki.

" Kamienica Schopenhauerów " to książka, która jak dla mnie jest obecnie najlepszą lekturą, która wyszła spod pióra Anny Sakowicz . Zrzuciła z podium Jaśminową Sagę , którą naprawdę uwielbiam.

Jest to świetna powieść obyczajowa z historią w tle. Dodatkowo mały wątek kryminalny . Dzieje się w tej książce sporo, czyli tak jak lubię najbardziej . Na duże uznananie zasługuje również Wydawnictwo FLOW za piękne wydanie. Czytanie ładnej wizualnie i treściowo książki to prawdziwa uczta czytelnicza. Jeżeli ktoś z Was jeszcze się zastanawia czy warto sięgnąć po lekturę , powiem , że nie warto czekać.

W najnowszej książce " Kamienica Schopenhauerów " Anna Sakowicz zabiera czytelników do osiemnastowiecznego Danzig ( Gdańska).
Ben i Robert przybywają do miasta z głowami pełnymi marzeń. Chcą skończyć ze złodziejskim trybem życia i zaciągnąć się na statek. Zanim do tego dojdzie muszą odnaleźć wuja pierwszego z mężczyzn i zarobić trochę pieniędzy. Czy wszystko pójdzie po...

Social media są dla ludzi stałym punktem dnia. Źródłem inspiracji , wymiany poglądów, zdobycia informacji. Dla innych stają się źródłem frustracji, zawiści, a dla jeszcze innych alternatywnym światem, w którym mogą być czyimś idolem , obiektem zazdrości. Mogą błyszczeć bardziej niż przetłuszczone włosy. Najważniejsze, że statystyki się zgadzają, a kasa leci.

@niewyparzona_pudernica rozprawia się z wirtualną rzeczywistością i jej użytkownikami w sposób bardzo brutalny. Nie oszczędza Izy, głównej bohaterki powieści. Dziewczyna sprytem i krzywymi akcjami wspina się na wyżyny instagramowej społeczności. Wszystko ma zaplanowane , telefon jest przedłużeniem jej ręki. Jednak to co w sieci nijak się ma do rzeczywistości. Bohaterka wiedzie życie jak miliony z nas. Zwykłe codzienne obowiązki, troski nie omijają jej cudownym sposobem.

Iza pragnie wspaniałego życia, którym będzie mogła się chwalić swoim obserwatorom. Instagram nie znosi przecież nudy i zwyczajności. Dobrze sprzedaje się to co błyszczy, jest drogie i niedostępne dla innych.

Jak dziewczyna odmieni swoje nudne życie? Czy znajdzie to czego szukała podczas zagranicznych wakacji ?

Powiem Wam, że w tej książce się dzieje, bardzo się dzieje.

Wioletta Pyzik social media zna doskonale. Z niejednym patosem walczyła ( za co wielki szacun). Stworzyła bohaterkę , która z jednej strony nieziemsko mnie irytowała, a z drugiej byłam ciekawa jak potoczą się jej dalsze losy. Rzadko mi się zdarza, żeby ktoś budził we mnie tak różne emocje równocześnie. Pomysł na fabułę świetny. Dużo zaskakujących momentów . Temat bardzo ważny, ubrany w historię , która przyprawia o szybsze bicie serca.

Pamiętajcie, obrazki na Insta są tylko urywkiem , często odpicowanym do granic możliwości kadrem. Po drugiej stronie siedzi osoba taka sama jak ja czy Ty. Nie porównuj się, nie zazdrość. Nie ma czego.

Social media są dla ludzi stałym punktem dnia. Źródłem inspiracji , wymiany poglądów, zdobycia informacji. Dla innych stają się źródłem frustracji, zawiści, a dla jeszcze innych alternatywnym światem, w którym mogą być czyimś idolem , obiektem zazdrości. Mogą błyszczeć bardziej niż przetłuszczone włosy. Najważniejsze, że statystyki się zgadzają, a kasa...